รักวุ่นๆ คุณหนูจอมตื๊อ(e-book)

ตอนที่ 1 พราวฟ้า

สวัสดีค่ะ ฉันชื่อพราวฟ้า เป็นลูกสาวคนเล็กมีพี่ชาย 2  คนเป็นฝาแฝด ที่อายุห่างกับฉัน 3 ปี พี่ชายคนโตชื่อ เมฆา  คนรองชื่อ เวหา  สงสัยใช่ไหมละว่าทำไมชื่อเราถึงเกี่ยวกับท้องฟ้า เพราะแม่ชื่อ ทิพย์นภา ยังไงคะ ส่วนคุณพ่อของฉันชื่อ นพดล 

   เอาละเข้าเรื่องดีกว่า วันนี้เป็นวันเปิดเรียนวันแรก ในมหาลัยของฉันหลังจากที่คุณแม่ส่งฉันไปอยู่โรงเรียนแม่ชี มา 6 ปีในที่สุดฉันก็เป็นอิสระ สักที หลายคนคงสงสัยไปเรียนคอนแวนต์กลับมาฉันต้องเรียบร้อย เป็นกุลสตรีเหมือนในหนังใช่ป่ะ บอกเลยว่าไม่ 555 เอาละ แต่งตัวเสร็จแล้ว ไปเรียนดีกว่า

“แม่คะ หนูไปเรียนก่อนนะคะ” สาวสวยผู้มีหน้าตาเหมือนเธอราวกับแกะ กำลังกอดและหอมแก้มเธอ

“จ๊ะ ฟ้า แม่ว่าหนูแต่งตัวโป๊ไปไหมลูก เหมือนกระโปรงมันจะสั้นไปนะ” ฉันก้มลงมองกระโปรงตัวเองพราวตอบแม่ไป 

“ไม่นะคะแม่ ใครๆเขาก็ใส่กันแบบนี้”

“หือ แม่ว่าไม่นะ” กระโปรงทรงเอสั้นแค่คืบกับเสื้อนักศึกษาตัวเล็กรองเท้าส้นสูง 4 นิ้ว ธรรมดามาก

“แม่คะ ฟ้าไปก่อนนะคะเดี๋ยวสาย”ฉันบอกแม่อีกครั้งพร้อมทั้งหอมแก้ม

คุณหญิงทิพย์นภาได้ส่ายหน้าพรางอมยิ้ม เหนื่อยใจกับลูกสาวคนเล็ก เธอถึงกับส่งลูกสาวคนเล็กไปเรียนคอนแวนต์เพราะอยากให้ลูกลดความแก่นแก้วลงไปบ้างผ่านมา 6 ปี กับยังเหมือนเดิม เผลอๆ อาจจะมากกว่าเดิมรด้วยซ้ำ

พราวฟ้าเดินไปที่หน้าบ้านมีรถมินิคุเปอร์สีขาวจอดอยุ่ ก้าวขึ้นไปนั่งตำแหน่งคนขับ พร้อมทั้งเร่งเครื่องเต็มที่ ปาดซ้าย ปาดขวา 

“ในที่สุดก็มาถึงสักที”

มหาลัย

“เอะ ทำไม หาที่จอดไม่ได้สักที เนี่ย มหาลัยก็ออกจะใหญ่โตที่จอดรถหายากชิบ”

บ่นพลางขับรถวนหาที่จอด 

“เจอแล้ว” ฉันรีบเหยีบคันเร่งไปที่ว่างทันทีเสียงดัง โครม 

“เฮ้ย”ชายหนุ่มที่กำลังขับรถอยุ่ถึงกับอุทาน เมื่อรถคันหน้าอยุ่ๆก็เลี้ยวตัดหน้าเขา

“โอ๊ย อะไรเนี่ยขับรถไม่มีตารึไง”ฉันตะโกนด่าพร้อมเปิดประตูลงไปดูรถ ที่จูบก้นรถฉัน

 รถแพงด้วยแหะ Lamborghini Aventador สีดำ แม่เจ้า ขับรถแพงขนาดนี้มาเรียน ถามจริงพ่อเป็นนายกหรือเปล่าเนี่ย

“นี่เธอซื้อใบขับขี่มาหรอขับรถแบบนี้ อยากตายรึไง”คนในรถตะโกนออกมาพร้อมเปิดประตู

ไม่ได้ฉันจะให้คนมาด่าได้ไง ไม่ยอม

“ก็เห็นๆอยู่ว่านายขับรถ มาชนก้นรถฉัน นายผิดยังจะมาว่าคนอื่นเค้าอีก ไอ้”…” หือ หล่อวัวตายควายล้ม คนอะไรหล่อขนาดนี้เนี่ย

“แม่จ๋า หนูเจอลูกเขยแม่แล้วนะ” ชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลา คิ้วเข้ม จมูกโด่ง ปากเป็นกระจับน่าจุ๊บจริงๆ หือ หล่ออ่ะ

ชายหนุ่มทำหน้านิ่งขมวดคิ้วพร้อมพูดว่า

“ เธอว่าไงนะ”  

“เอ่อ เปล่าค่ะ ฟ้าบอกว่า ฟ้าผิดเองค่ะที่รีบเบรกกะทันหันเกินไปค่ะ” ยอมค่ะ ฟ้าผิดเอง เพื่อผู้ชาย อะไรก็ยอมค่ะ หิหิไม่ค่อยจะชอบคนหล่อเลยเนาะ

ชายหนุ่มไม่พูดอะไรเดินขึ้นรถแล้วขับออกไป

“ เห้ย อย่าพึ่งไปสิ ยังไม่ได้ถามชื่อเลย”  ฉันรีบวิ่งขึ้นรถขับตามไปทันที

“ เอะ แถวนี้ที่จอดรถว่างเยอะจัง  นั่นไง เจอละ” ฉันมองไปเห็นเขากำลังเดินลงจากรถไปในอาคาร ฉันรีบจอดรถ และวิ่งตามไปทันที 

“เอะ คณะวิศวะหรอ  อ่าวไปไหนละ” ฉันมองซ้ายมองขวาก็ไม่เจอพี่เขา ดีนะ ที่ตอนนี้ยังเช้าอยู่คนไม่เยอะ ไม่งั้นฉันคงไม่กล้าวิ่งตามเขาขนาดนี้หรอ ฉันเดินกลับไปที่รถพลางบ่นไปพลาง ยังไม่รู้ชื่อแต่รู้ว่าเรียนคณะนี้ก็พอ

ตึกคณะบัญชี

ฉันแหงนหน้ามองตึกคณะ รู้สึกเบื่อๆ พรางเดินเข้าไปนั่งโต๊ะหน้าคณะ  ระหว่างรอ มีนา เพื่อนสนิทที่กลับมาจาก คอนแวนต์ด้วยกัน  

“ฮัลโหล มีนาแกถึงไหนแล้วเนี่ย”

“เอ้อ กำลังไปไกล้ถึงละ” 

“เครๆ”

ระหว่างรอมีนามาฉันก็ไถ่ไอจีเล่นพรางๆ 

“ฉันขอนั่งด้วยคนได้ไหม”มีคนสะกิดพร้อมถามฉัน

ฉันเหงยหน้าขึ้นเจอสาวน้อยน่ารักคนนึงกับผู้หญิงสวยคนหนึ่ง

“ฉันชื่อ เหมยลี่ ส่วนนี้ เอวา เพื่อนฉัน”

“ ฉันชื่อ พราวฟ้า นั่งสิ” ฉันตอบไป 

ทั้งสองคนนั่งลง สักพัก มีนาก็มาถึง เรา 4 คนคุยกันอย่างสนุก จน เสียงออดเข้าเรียนดังขึ้นจึงลุกขึ้นไปเรียน